Avukat Burhan Kaya, Gökhan Arıbaş, Ülkü Öğüt ve Ahmet Erdoğan, Hollanda Meclisi’ne bazı büyük STK kuruluşlarının da desteği ile, Ermeni meselesi ile ilgili bir mektup sundu. Mektupta Ermeni meselesinin tek yönlü ele alınarak soykırım olarak kabul ettirme çalışmalarının yanlışlığına değinildi. Mektupla birlikte konuyla ilgili 1600 imza da Meclis’e sunuldu.
Diğer yandan konuyla ilgili uzun süre çekim yapan NOS’un konuyu televizyonda bir saniye dahi yayınlamamasını eleştiren organizatörler, kendilerine yakın ilgi gösteren Kuzu ve Öztürk’e teşekkür ederek hedeflerini anlattılar: “Gelecek yıl en az 40.000 imza toplamayı gayret ediyoruz, sistematik ve proje üzeri Türklerin haklarını mecliste ve Hollanda medyasına karşı koruma çabası ve gayreri göstereceğiz. Bu konuda bizim Türk halkı ve STK’ların birlik ve beraberlik içerisinde hareket etmeleri lazım. Birlik ve beraberlik elde edebilmemiz için bu yapılan ilk adımlarımızı halkımıza duyurmak istiyoruz.”
Avukat Burhan Kaya, Almelo şehrindeki sözde soykırım anıtı ile ilgili iki dava açtığını ve bu davaların halen devam ettiğini açıkladı.
Mektupta Hollanda Türk toplumunun hassasiyetlerinin gözetilmemesini ve tek yanlı çalışmalar yapılmasını teessüfle karşıladıkları belirtilerek tarihin politikacılar tarafından değil, tarihçiler tarafından yazılması gerektiği vurgulandı. Bu vesileyle Ermenistanın arşivlerini açması gerektiği tekrar ifade edildi. Mektubun aslını aşağıda yayınlıyoruz:
Allereerst betreuren wij ook de Turkse en de Armeense slachtoffers die zijn gevallen in de nadagen van het Ottomaanse Rijk. Wat wordt vergeten is dat 5,5 miljoen Turken zijn omgekomen in die strijd, in een oorlog die niet door de Turken is gestart en ook niet was gewenst. De Armeense kwestie moet in een groter context worden geplaatst. De Turken streden op vijf fronten tegen een alliantie van meer dan 13 landen. De Armeense inwoners steunden deze alliantie van binnenuit en werden binnen korte termijn gemilitariseerd. Het Ottomaans leger was zwak, uitgeput en ziek naar aanleiding van de verschillende fronten waarop zij reeds hadden gestreden. Het Turkse leger bestond niet meer uit beroepsmilitairen, maar uit het volk en het volk had vaak zonder schoeisel en kleding en zonder slagmateriaal de grenzen van het rijk verdedigd. Historisch feit betreft dat vrouwen (zelfs zwangere vrouwen) kinderen van rond de 15 jaar de verdediging van het rijk voerden.
Deze petitie wordt ondersteund door meer dan zes Nederlands-Turkse organisaties en de petitie is ondertekend door meer dan 1600 Turkse-Nederlanders. Wij trachten een signaal af te geven aan de volksvertegenwoordigers die een eenzijdig beeld wensen te schetsen over de Armeense kwestie door vandaag deze petitie aan u aan te bieden. De Armeense kwestie wordt eenzijdig benaderd en de politici met een Turkse achtergrond worden niet in de gelegenheid gesteld om een uitgesproken mening hierover naar voren te brengen. Op het moment dat de Turkse politici hier een uitgesproken mening over hebben, dan worden zij uit de partij gezet door de partijtop. Zolang de Turkse politici de Armeense genocide erkennen worden zij wel gewaardeerd en worden zij juist op een voetstuk gezet om het eenzijdig beeld, dat wordt geschetst, kracht bij te zetten.
Vandaag de dag is zelfs een debat op een wetenschappelijk instituut De Vrije Universiteit van Amsterdam verboden, omdat daar een professor (Justin Mc Carthy), die de Armeense kwestie niet als een genocide erkent, een debat wenste aan te gaan met een professor Zurcher die de Armeense genocide wel erkent. Zurcher heeft het debat om onduidelijke redenen afgezegd en het is zeer verwonderlijk dat juist de personen die de Armeense genocide wel erkennen het debat ontlopen en tegelijkertijd de ontkenners in een hoek drijven als zijnde, dat zij niet open staan voor het debat, wetenschappelijke en historische feiten.
Inwoners van dit land met een Turkse achtergrond worden negatief neergezet als agressievelingen, omdat zij gebruik hebben gemaakt van het democratisch recht om te protesteren tegen een Armeense genocide monument in Almelo. Vervolgens neemt de media alle eenzijdige berichtgeving over de Armeense kwestie over als zijnde dat de Armeense genocide in Nederland erkend zou zijn. De Armeense genocide is in Nederland niet erkend, er is slechts een motie aangenomen waarin gesproken wordt over dat Turkije toenadering zou moeten zoeken tot Armenië omtrent de Armeense kwestie. Vandaag de dag zijn er ruim 195 landen in de wereld waarvan er slechts 21 landen de Armeense genocide hebben erkent. De politici dienen oor te hebben en begrip naar de hevige protesten van de zijde van de Turken. De Turken protesteren niet zomaar. De protesten zijn diep geworteld en hevig omdat de Turken daar aantoonbaar en aannemelijk bewijs voor handen voor hebben dat er geen genocide heeft plaatsgevonden. De Turken hebben ook opa’s en oma’s die 1915 hebben overleeft en haarfijn de gebeurtenissen vandaag de dag nog na kunnen vertellen. Het feit dat er hevige protesten van de zijde van de Turkse gemeenschap wordt geuit, die wel degelijk serieus genomen moet worden omdat er ruim 400 tot 500 duizend Turken in Nederland wonen en u ook u als politici dient er voor deze mensen te zijn en te staan.
Wij hebben de petitie aangeboden omdat wij vinden dat de Nederlandse regering neutraal dient te zijn in deze kwestie en deze kwestie moet overlaten aan Turkije en Armenië zelf. De Turkse regering heeft reeds de hand gereikt aan Armenië door haar archieven open te stellen, echter Armenië weigert standvastig om haar eigen archieven open te stellen voor onderzoek. De Armeense kwestie dient niet opgelost te worden door politici en al helemaal niet in de Nederlandse Tweede Kamer. De Armeense kwestie dient opgelost te worden doordat Turkije en Armenië gezamenlijk juristen, historici en deskundigen aanduiden die onderzoek zullen doen in de archieven van de Turken en de Armenen en de overige archieven van de andere landen, die een alliantie hadden gestart, om het Ottomaanse Rijk te verdelen.
Vandaag de dag wordt door het Christenbroederschap in deze kwestie zonder daarbij de gevoelens van de Turkse gemeenschap en de belangen van de Turkse gemeenschap in acht te nemen, druk uitgeoefend op de regering om de Armeense genocide te erkennen. Echter wat deze politici vergeten is dat ook de Turken zware verliezen hebben geleden in een oorlog die niet door hun is gestart en er een eenzijdig beeld wordt gecreëerd in de media. Dit krenkt de Turkse gemeenschap en draagt niet bij aan een oplossing tussen de Armeense en de Turkse gemeenschap die honderden jaren geleden in vrede in het Ottomaanse Rijk met elkaar hebben geleefd en vandaag de dag leven nog meer dan 100.000 Armenen in vrede samen en naast Turken in Turkije. De Armeense gemeenschap in Nederland en de Turkse gemeenschap in Nederland wensen ook de saamhorigheid te bewaken en de eenzijdige acties van de politici, zonder daarbij oor te hebben naar de argumenten van de Turken, verstoren de saamhorigheid van beide bevolkingsgroepen in Nederland. Dit is juist contraproductief voor de toenadering van beide bevolkingsgroepen. Het lijkt er zelfs op dat de discussie niet meer om de toenadering tot elkaar gaat, maar om politiek gewin van de politici die dit onderwerp weer elke jaar weer op de agenda zetten zonder constructieve pogingen te doen om toenadering tussen de Turken en de Armenen te bewerkstelligen.
